تقدیم به یعقوب مهرنهاد، روزنامه نگار اعدام شده در 15 مرداد 87
دوباره گل دیگری از باغ آزادی پرپر شد، همان گلی که صدای عدالت را از گوشه خشکیده باغ فریاد می کشید...
باغبان این باغ همیشه خفته است،
نمی بیند
که اشغالگران به باغ ما آمده اند و همه گلها را زیر چکمه های خود لگدمال می کنند...
اشغالگران به دیگر گلها می گویند که خارها را نابود می کنیم تا شما در آسایش و امنیت باشید!
می دانم آن طلوع خورشیدی را خواهم دید که اشک صبحگاهی گلها را بخشکاند و باغبان بیدار شود تا ما باغمان را پس بگیریم.
که اشغالگران به باغ ما آمده اند و همه گلها را زیر چکمه های خود لگدمال می کنند...
اشغالگران به دیگر گلها می گویند که خارها را نابود می کنیم تا شما در آسایش و امنیت باشید!
می دانم آن طلوع خورشیدی را خواهم دید که اشک صبحگاهی گلها را بخشکاند و باغبان بیدار شود تا ما باغمان را پس بگیریم.
من هنوز بخاطر شقایقهای این باغ و به امید آن روز زنده ام...
همیشه به یاد گلهای پرپر این باغ خواهیم بود...
اعدام ناجوانمردانه یعقوب مهرنهاد به دست رژیم جمهوری اسلامی بر جامعه روزنامه نگاران تسلیت باد
همیشه به یاد گلهای پرپر این باغ خواهیم بود...
اعدام ناجوانمردانه یعقوب مهرنهاد به دست رژیم جمهوری اسلامی بر جامعه روزنامه نگاران تسلیت باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر